Wednesday, May 23, 2018

Հիշողություն և մոռացում

Հիշողություն
Հիշողության ուսումնասիրությամբ զբաղվել են շատ վաղուց, երբ մարդը սկսել է կռահել, որ ընդունակ է հիշելու և պահպանելու տեղեկույթը: Հիշողությունը ունի չորս  տեսակ ՝ շարժողական, պատկերավոր, խոսքատրամաբանական, հուզական: Շարժողական հիշողությունը  շարժումների մտապահման և վերարտադրումն է: Պատկերավոր հիշողությունը երևույթների և դրանց հատկությունների զգայական պատկերների մտապահումն է: Շարժողական հիշողությունը լինում է տեսողական, լսողական, շոշափական: Խոսքատրամաբանական հիշողությունը բառերի, հասկացությունների ձևով արտահայտված տեղեկատվության մտապահումն ու վերարտադրումն է:
Հուզական հիշողությունը հույզերի ու հուզական վիճակների մտապահումն ու վերարտադրությունն է: Հիշողության հիմնական գործառույթը մտապահումն է: Դա կարող է լինել կամային և ոչ կամայինթ: Կամային մտապահումը կապված է նախապես նպատակաուղղված որոշակի դեպք, երևույթ հիշելու հետ: Ոչ կամային մտապահման դեպքում գործողություններն ուղղված չեն բուն մտապահմանը

Մոռացում

Մոռացումը հիշողության կարևոր գործընթացներից է: Երբ մարդը ինչոր բան է մոռանում այդ նյութը հիշելու համար մարդն իրականցնում է կրկնման, ճանաչման, մտաբերման գործողություններ: Ամենից առաջ մոռացվում են նյութի երկրերդական և ոչ էական մասերը: Նյութը ձուլվելով համապատասխան գիտելիքների հետ, օգտագործվում է մարդու հետագա գործունեության մեջ: Մոռացման գործընթացում գործում են պրոակտիվ (նախաակտիվ) և ռետրոակտիվ (հետակտիվ) արգելումներ: Պրոակտիվ արգելակումը գործունեության բացասական ազդեցությունը հետագա գործունեության վրա: Ռետրոակտիվ արգելակումը հետագա գործունեության բացասական ազդեցությունը նախորդ գործունեության արդյունքների վրա:

No comments:

Post a Comment